بسم رب المهدی عج
در این مطلب به معرفی چند شخصیت معنوی و مهدوی ،که قطره ای از دریای یاران مهدی عج هستند می پردازیم .این انتشار به دلیل محدود بودن اطلاعات قابل دسترس این وبگاه فقط به معرفی چند شخصیت ذیل می پردازد :
- سید علی خامنه ای :
سید على حسینی خامنه‌اى فرزند مرحوم حجت‌الاسلام و المسلمین حاج سید جواد حسینى خامنه‌اى، در فروردین ماه سال ۱۳۱۸ شمسی برابر با ۱۳۵۸ قمرى در مشهد مقدس چشم به دنیا گشود. او دومین پسر خانواده بود و زندگى مرحوم سید جواد خامنه‌اى هم مانند بیشتر روحانیون و مدرسان علوم دینى، بسیار ساده: «پدرم روحانى معروفى بود، اما خیلى پارسا و گوشه‌گیر [...] زندگى ما به‌سختى مى‌گذشت. من یادم هست شب‌هایى اتفاق مى‌افتاد که در منزل ما شام نبود. مادرم با زحمت براى ما شام تهیه مى‌کرد. [...] آن شام هم نان و کشمش بود.»
امّا خانه اى را که خانواده سیّد جواد در آن زندگى مى کردند، رهبر انقلاب چنین توصیف مى کنند:
«منزل پدرى من که در آن متولد شده ام، تا چهارـ پنج سالگى من، یک خانه 60 ـ 70 مترى در محّله فقیر نشین مشهد بود که فقط یک اتاق داشت و یک زیر زمین تاریک و خفه اى! هنگامى که براى پدرم میهمان مى آمد (و معمولاً پدر بنا بر این که روحانى و محل مراجعه مردم بود، میهمان داشت) همه ما باید به زیر زمین مى رفتیم تا مهمان برود. بعد عدّه اى که به پدر ارادتى داشتند، زمین کوچکى را کنار این منزل خریده به آن اضافه کردند و ما داراى سه اتاق شدیم.»
رهبرانقلاب از دوران کودکى در خانواده اى فقیر امّا روحانى و روحانى پرور و پاک و صمیمی، اینگونه پرورش یافت.
-حاج شیخ محمد تقی بهجت :
حضرت آیة الله العظمى آقاى حاج شیخ محمد تقى بهجت (رحمه الله) در اواخر سال 1334 هجری قمری در شهر فومن واقع در استان «گیلان» به دنیا آمد و هنوز شانزده ماه از عمرش نگذشته بود که مادر را از دست داد .
-سید حسن نصرالله :
نامم حسن نصرالله است فرزند "سیدعبدالکریم" و "مهدیه صفی الدین". در تاریخ سی و یکم ماه آب سال 1962 متولد شدم. اصالتا اهل روستای "بازوریه" در منطقه صور واقع در جنوب لبنان هستم ولی محل حقیقی تولدم یکی از محلات حومه شرقی شهر بیروت است. طبعا وضعیت معیشتی خانواده که جزو خانواده های فقیر ومستضعف بودند، همچون باقی خانواده های شیعه ای که در تلاش برای پیدا کردن یک فرصت شغلی و لقمه ای نان از جنوب لبنان به بیروت مهاجرت کردند، بود.
-شیخ کاظم صدیقی :
حجت الاسلام و المسلین شیخ کاظم صدیقی در سال 1330 در خانواده ای مذهبی در شهرستان ابهر به دنیا آمد. از همان سنین کودکی، عشق اهل بیت عصمت و طهارت را در دل داشت و خدمت به این خانواده را آرزو می کرد. در سال 1342 همزمان با نهضت امام خمینی (ره) به قم رفت و در مدرسه علمیه حقانی تحصیلات دینی را آغاز نمود.
وی از همان نخستین سال های طلبگی به امور تبلیغی اهتمام ویژه ای داشت و تا کنون در تهران و سایر شهرهای کشور، فعالیت های گسترده تبلیغی دارد. در همین راستا سفرهای زیادی به کشورهای مختلف اروپایی و آسیایی داشته و در راه بسط و گسترش معارف اهل بیت علیهم السلام تلاش فراوانی داشته است.
-دکتر روح الله قرهی :
حضرت آیت الله دکتر روح الله قرهی(مد ظله العالی) در تهران و در خانواده‌ای متدین متولد و همزمان با گذراندن دوره متوسطه تحصیلات حوزوی خود را آغاز نمودند.
ایشان پس از گذراندن دوره مقدمات و تفسیر نزد حضرت آیت الله حاج شیخ احمد ادیب، حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین حاج سید نورالدین دزفولی و حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین حاج میرزا علی اصغر هرندی در سال 1359 عازم قم شدند و سطوح عالیه حوزوی را در قم گذراندند.
موسس حوزه علمیه امام مهدی(عج) تهران ،سطوح عالیه فقه و اصول خود را نزد آیات عظام :گلپایگانی، مرعشی نجفی، تبریزی، بهجت، مکارم شیرازی و آیات حسن زاده آملی و جوادی آملی گذراندند و در نهایت از آیت‌الله مرعشی نجفی(ره) اجازه‌نامه اجتهاد کسب نمودند.
حضرت آیت‌الله قرهی در دوران هشت سال دفاع مقدس در کنار تحصیل دروس حوزوی بارها در میدان نبرد حق علیه باطل حضور پیدا کردند و در سال 1364 در منطقه عملیاتی فاو بر اثر گاز خردل اعصاب، شیمیایی شده و در سال 1365 نیز در منطقه عملیاتی شلمچه با اصابت ترکش و تخلیه چشم راست و ساییدگی مهره های ستون فقرات به خیل جانبازان جنگ تحمیلی پیوستند.
این جانباز هفتاد درصد، پس از جنگ تحمیلی، تدریس مکاسب، کفایه، تجرید العقاید، نهایه الحکمه را در مدرسه علمیه فیضیه قم آغاز؛ اما به سبب آسیب‌های ناشی از مواد شیمیایی و دستور پزشکان، از سال 1374 از شهر مقدس قم به سوی تهران هجرت نمودند. .....
حضرت آیت الله قرهی پس از دریافت مدرک دکترای فلسفه غرب از دانشگاه هامبورگ، در تهران به تدریس فلسفه، حقوق و معارف در دانشگاه‌های نیروی انتظامی، علامه طباطبایی، امام صادق و تهران مشغول شدند.
ایشان از سال 1381 با تأسیس حوزه علمیه امام مهدی(عج) در شهرک حکیمیه تهران فعالیت‌های دانشگاهی خود را متوقف کرده و به تربیت طلاب پرداختند.
رضا پورمحمدی